پادرس

10 صفت بند 71

آن که یادى دارد فراموش نشدنى (مَنْ لَهُ ذِکْرٌ لا یُنْسَى)
آن که نورى دارد خاموش نشدنى (مَنْ لَهُ نُورٌ لا یُطْفَى)
آن که عطایایى بخشیده ناشمردنى (مَنْ لَهُ نِعَمٌ لا تُعَدُّ)
آن فرمانروایی اش بی زوال است (مَنْ لَهُ مُلْکٌ لا یَزُولُ)
آن که ستایشش بی آمار است (مَنْ لَهُ ثَنَاءٌ لا یُحْصَى)
آن که شکوهش چگونگی نپذیرد (مَنْ لَهُ جَلالٌ لا یُکَیَّفُ)
آن که کمالى دارد درک ناشدنى (مَنْ لَهُ کَمَالٌ لا یُدْرَکُ)
آن که داوری اش بازگشت ناپذیر است (مَنْ لَهُ قَضَاءٌ لا یُرَدُّ)
آن که صفاتى دارد دگرگون ناپذیر (مَنْ لَهُ صِفَاتٌ لا تُبَدَّلُ)
آن که جلوه هایى دارد غیر قابل تغییر (مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَیَّرُ)



10 صفت بند 72

پروردگار جهانیان (رَبَّ الْعَالَمِینَ)
مالک روز جزا (مَالِکَ یَوْمِ الدِّینِ)
مقصود جویندگان (غَایَةَ الطَّالِبِینَ)
پشت و پناه پناهندگان (ظَهْرَ اللاجِینَ)
دریابنده فراریان (مُدْرِکَ الْهَارِبِینَ)
آن که شکیبایان را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ)
آن که توبه کنندگان را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ)
آن که پاکیزگان را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ)
آن که نیکوکاران را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ)
آن که اوست داناتر به راه یافتگان (مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ)



10 صفت بند 73

مهربان (شَفِیقُ)
همراه (رَفِیقُ)
نگهدار (حَفِیظُ)
فراگیر (مُحِیطُ)
روزی بخش (مُقِیتُ)
فریادرس (مُغِیثُ)
عزّت بخش (مُعِزُّ)
خوار کننده (مُذِلُّ)
آغازگر (مُبْدِئُ)
برگرداننده (مُعِیدُ)



10 صفت بند 74

آن که یکتاست و ضدّ ندارد (مَنْ هُوَ أَحَدٌ بِلا ضِدٍّ)
آن که یگانه است و بی مانند (مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ)
آن که بی نیاز و کاستى است (مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَیْبٍ)
آن که بی همتاى بودن و چگونگى است (مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا کَیْفٍ)
آن که داورى دادگر است (مَنْ هُوَ قَاضٍ بِلا حَیْفٍ)
آن که پروردگارى بی وزیر است (مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلا وَزِیرٍ)
آن که عزّتمندى بی خوارى است (مَنْ هُوَ عَزِیزٌ بِلا ذُلٍّ)
آن که توانگرى بی نیاز است (مَنْ هُوَ غَنِیٌّ بِلا فَقْرٍ)
آن که پادشاهى عزل ناپذیر است (مَنْ هُوَ مَلِکٌ بِلا عَزْلٍ)
آن که اوصافش بی مانند است (مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبِیهٍ)



10 صفت بند 75

آن که ذکرش براى ذاکران شرف است (مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکِرِینَ)
آن که شکرش براى شاکران رستگارى است (مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاکِرِینَ)
آن که ستایشش براى ستایشگران عزّت است (مَنْ حَمْدُهُ عِزٌّ لِلْحَامِدِینَ)
آن که طاعتش براى مطعیان مایه نجات است (مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِیعِینَ)
آن که درگاهش گشوده است به روى جویندگان (مَنْ بَابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطَّالِبِینَ)
آن که راهش براى توبه کاران هموار است (مَنْ سَبِیلُهُ وَاضِحٌ لِلْمُنِیبِینَ)
آن که نشانه هایش براى بینندگان دلیل قاطع است (مَنْ آیَاتُهُ بُرْهَانٌ لِلنَّاظِرِینَ)
آن که کتابش براى پرواپیشگان مایه پند و یادآوری است (مَنْ کِتَابُهُ تَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ)
آن که روزی اش همه مطیعان و گنهکاران را فراگیرد (مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطَّائِعِینَ وَ الْعَاصِینَ)
آن که رحمتش به نیکوکاران نزدیک است (مَنْ رَحْمَتُهُ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ)



10 صفت بند 76

آن که نامش خجسته است (مَنْ تَبَارَکَ اسْمُهُ)
آن که عنایتش بس بلند است (مَنْ تَعَالَى جَدُّهُ)
آن که معبودى جز او نیست (مَنْ لا إِلَهَ غَیْرُهُ)
آن که ستایشش والا است (مَنْ جَلَّ ثَنَاؤُهُ)
آن که نام هایش مقدس است (مَنْ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ)
آن که هستی اش پایدار است (مَنْ یَدُومُ بَقَاؤُهُ)
آن که بزرگى جلوه زیبایى اوست (مَنِ الْعَظَمَةُ بَهَاؤُهُ)
آن که بزرگ منشى پوشش اوست (مَنِ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ)
آن که عطاهایش در شمار نیاید (مَنْ لا تُحْصَى آلاؤُهُ)
آن که نعمت هایش شمرده نشود (مَنْ لا تُعَدُّ نَعْمَاؤُهُ)



10 صفت بند 77

مددرسان (مُعِینُ)
امین (أَمِینُ)
آشکار (مُبِینُ)
استوار (مَتِینُ)
ارجمند (مَکِینُ)
راهنما (رَشِیدُ)
ستوده (حَمِیدُ)
بزرگوار (مَجِیدُ)
سختگیر (گنهکاران) (شَدِیدُ)
گواه (شَهِیدُ)



10 صفت بند 78

صاحب عرش پرشکوه (ذَا الْعَرْشِ الْمَجِیدِ)
صاحب سخن استوار (ذَا الْقَوْلِ السَّدِیدِ)
صاحب کردکار برازنده (ذَا الْفِعْلِ الرَّشِیدِ)
صاحب کوبش سخت (ذَا الْبَطْشِ الشَّدِیدِ)
صاحب نوید و و تهدید (ذَا الْوَعْدِ وَ الْوَعِیدِ)
آن که سرپرست ستوده است (مَنْ هُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ)
آن که به نیکى انجام دهد آنچه را خواهد (مَنْ هُوَ فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ)
آن که نزدیک دوری ناپذیر است (مَنْ هُوَ قَرِیبٌ غَیْرُ بَعِیدٍ)
آن که بر هر چیز گواه است (مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ شَهِیدٌ)
آن که بر بندگان ستمکار نیست (مَنْ هُوَ لَیْسَ بِظَلامٍ لِلْعَبِیدِ)



10 صفت بند 79

آن که شریک و وزیری ندارد (مَنْ لا شَرِیکَ لَهُ وَ لا وَزِیرَ)
آن که مثل و مانندى ندارد (مَنْ لا شَبِیهَ [شِبْهَ ] لَهُ وَ لا نَظِیرَ)
آفریننده خورشید و ماه تابان (خَالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِیرِ)
بی نیاز کننده درمانده تهیدست (مُغْنِیَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ)
روزی دهنده کودک خردسال (رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ)
مهرورز بر پیر بزرگسال (رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ)
پیونددهنده استخوان شکسته (جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ)
پناه ترسان پناه جو (عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ)
آن که بر بندگانش آگاه و بیناست (مَنْ هُوَ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ)
آن که بر هر چیز تواناست (مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ)



10 صفت بند 80

صاحب جود و بخشش (ذَا الْجُودِ وَ النِّعَمِ)
صاحب فضل و کرم (ذَا الْفَضْلِ وَ الْکَرَمِ)
آفریننده لوح و قلم (خَالِقَ اللَّوْحِ وَ الْقَلَمِ)
پدیدآورنده موران و مردمان (بَارِئَ الذَّرِّ وَ النَّسَمِ)
صاحب عذاب و انتقام (ذَا الْبَأْسِ وَ النِّقَمِ)
الهام بخش عرب و عجم (مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ)
بردارنده زیان و درد (کَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ)
داناى رازها و قصدها (عَالِمَ السِّرِّ وَ الْهِمَمِ)
پروردگار کعبه و حرم (رَبَّ الْبَیْتِ وَ الْحَرَمِ)
آفریننده هرچیز از نیستى (مَنْ خَلَقَ الْأَشْیَاءَ مِنَ الْعَدَمِ)



10 صفت بند 81

کردگار (فَاعِلُ)
هستی بخش (جَاعِلُ)
پذیرنده (قَابِلُ)
برازنده (کَامِلُ)
جدا (فَاصِلُ)
پیوند دهنده (وَاصِلُ)
دادگر (عَادِلُ)
چیره (غَالِبُ)
جویا (طَالِبُ)
بخشنده (وَاهِبُ)



10 صفت بند 82

آن که به کرمش بخشید (مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ)
آن که به جودش گرامى داشت (مَنْ أَکْرَمَ بِجُودِهِ)
آن که به لطفش کرم ورزید (مَنْ جَادَ بِلُطْفِهِ)
آن که به نیرویش عزّت یافت (مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ)
آن که با علم خود تدبیر کرد (مَنْ قَدَّرَ بِحِکْمَتِهِ)
آن که با بردباری اش درگذرد (مَنْ حَکَمَ بِتَدْبِیرِهِ)
آن که به حکمتش سامان داد (مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ)
آن که به تدبیر خود حکم کرد (مَنْ تَجَاوَزَ بِحِلْمِهِ)
آن که به تدبیر خود در عین برتری اش نزدیک است (مَنْ دَنَا فِی عُلُوِّهِ)
آن که در عین نزدیکی اش برتر است (مَنْ عَلا فِی دُنُوِّهِ)



10 صفت بند 83

آن که هرچه خواهد آفریند (مَنْ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ)
آن که هرچه بخواهد بکند (مَنْ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد راهنمایى کند (مَنْ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد گمراه سازد (مَنْ یُضِلُّ مَنْ یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد عذاب کند (مَنْ یُعَذِّبُ مَنْ یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد بیامرزد (مَنْ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد عزّت بخشد (مَنْ یُعِزُّ مَنْ یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد خوار گرداند (مَنْ یُذِلُّ مَنْ یَشَاءُ)
آن که در رحم مادران هرچه خواهد صورت بخشد (مَنْ یُصَوِّرُ فِی الْأَرْحَامِ مَا یَشَاءُ)
آن که هرکه را بخواهد به رحمتش مخصوص گرداند (مَنْ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یَشَاءُ)



10 صفت بند 84

آن که همسر و فرزندى نگرفت (مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَداً)
آن که براى هرچیز اندازه نهاد (مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَیْ ءٍ قَدْراً)
آن که در حکمش کسى را شریک نساخت (مَنْ لا یُشْرِکُ فِی حُکْمِهِ أَحَداً)
آن که فرشتگان را فرستادگان خویش قرار داد (مَنْ جَعَلَ [مِنَ الْمَلائِکَةِ] الْمَلائِکَةَ رُسُلاً)
آن که در آسمان ها برج هایى گذارد (مَنْ جَعَلَ فِی السَّمَاءِ بُرُوجاً)
آن که زمین را زیستگاه شایسته نمود (مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارا)
آن که آدمى را از آب آفرید (مَنْ خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَراً)
آن که براى هرچیز سرانجامى قرار داد (مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَیْ ءٍ أَمَداً)
آن که با علم خویش هرچیز را در بر گرفته است (مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْماً)
آن که تعداد هرچیز را شماره نموده است (مَنْ أَحْصَى کُلَّ شَیْ ءٍ عَدَداً)



10 صفت بند 85

آغاز (أَوَّلُ)
انجام (آخِرُ)
آشکار (ظَاهِرُ)
نهان (بَاطِنُ)
نیکوکار (بَرُّ)
حق (حَقُّ)
یگانه (فَرْدُ)
یکتا (وِتْرُ)
بی نیاز (صَمَدُ)
همیشگى (سَرْمَدُ)



10 صفت بند 86

بهترین شناخته شده اى که شناخته شده (خَیْرَ مَعْرُوفٍ عُرِفَ)
برترین معبودى که عبادت شده (أَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ)
والاترین ثناپذیرى که سپاس شده (أَجَلَّ مَشْکُورٍ شُکِرَ)
عزیزترین یاد شده اى که یاد شده (أَعَزَّ مَذْکُورٍ ذُکِرَ)
برترین ستوده اى که ستایش شده (أَعْلَى مَحْمُودٍ حُمِدَ)
دیرینه ترین موجودى که خواسته شده (أَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ)
بلندترین وصف شده اى که به وصف آمده (أَرْفَعَ مَوْصُوفٍ وُصِفَ)
بزرگترین مقصودی که قصد شده (أَکْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ)
گرامی ترین پرسیده اى که پرسش شده (أَکْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ)
شریف ترین محبوبى که دانسته شده (أَشْرَفَ مَحْبُوبٍ عُلِمَ)



10 صفت بند 87

محبوب گریه کنندگان (حَبِیبَ الْبَاکِینَ)
سرور توکّل کنندگان (سَیِّدَ الْمُتَوَکِّلِینَ)
راهنماى گمراهان (هَادِیَ الْمُضِلِّینَ)
سرپرست مؤمنان (وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ)
همدم ذاکران (أَنِیسَ الذَّاکِرِینَ)
پناه جان سوختگان (مَفْزَعَ الْمَلْهُوفِینَ)
رهایی بخش راستگویان (مُنْجِیَ الصَّادِقِینَ)
تواناترین توانایان (أَقْدَرَ الْقَادِرِینَ)
داناترین دانایان (أَعْلَمَ الْعَالِمِینَ)
پرستیده همه آفریدگان (إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ)