پادرس

10 صفت بند 51

خوش حسابگر (نِعْمَ الْحَسِیبُ)
خوش طبیب (نِعْمَ الطَّبِیبُ)
خوش همراه (نِعْمَ الرَّقِیبُ)
خوش نزدیک (نِعْمَ الْقَرِیبُ)
خوش پاسخ ده (نِعْمَ الْمُجِیبُ)
خوش دلبر (نِعْمَ الْحَبِیبُ)
خوش سرپناه (نِعْمَ الْکَفِیلُ)
خوش کارگشا (نِعْمَ الْوَکِیلُ)
خوش مولا (نِعْمَ الْمَوْلَى)
خوش یاور (نِعْمَ النَّصِیرُ)



10 صفت بند 52

شادی عارفان (سُرُورَ الْعَارِفِینَ)
آرزوى شیفتگان (مُنَى الْمُحِبِّینَ)
همدم مریدان (أَنِیسَ الْمُرِیدِینَ)
محبوب توبه کاران (حَبِیبَ التَّوَّابِینَ)
روزی دهنده بی چیزان (رَازِقَ الْمُقِلِّینَ)
امید گنهکاران (رَجَاءَ الْمُذْنِبِینَ)
نور چشم عبادت کنندگان (قُرَّةَ عَیْنِ الْعَابِدِینَ)
گشاینده اندوه دلگیران (مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ)
غمگسار غم زدگان (مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِینَ)
معبود گذشتگان و آیندگان (إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ)



10 صفت بند 53

پروردگار ما (رَبَّنَا)
معبود ما (إِلَهَنَا)
سرور ما (سَیِّدَنَا)
مولاى ما (مَوْلانَا)
یاور ما (نَاصِرَنَا)
نگهدار ما (حَافِظَنَا)
راهنماى ما (دَلِیلَنَا)
مدد رسان ما (مُعِینَنَا)
محبوب ما (حَبِیبَنَا)
طبیب ما (طَبِیبَنَا)



10 صفت بند 54

پروردگار پیامبران و نیکان (رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ)
پروردگار صدّیقان و خوبان (رَبَّ الصِّدِّیقِینَ وَ الْأَخْیَارِ)
پروردگار بهشت و دوزخ (رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ)
پروردگار خردسالان و بزرگسالان (رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْکِبَارِ)
پروردگار دانه ها و میوه ها (رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ)
پروردگار نهرها و درختان (رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ)
پروردگار دشت ها و بیشه ها (رَبَّ الصَّحَارِی وَ الْقِفَارِ)
پروردگار خشکی ها و دریاها (رَبَّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ)
پروردگار شب و روز (رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ)
پروردگار آشکارها و نهان ها (رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ)



10 صفت بند 55

آن که فرمانش در هرچیز نفوذ یافته (مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ أَمْرُهُ)
آن که دانشش به هر چیز رسیده (مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ)
آن که قدرتش هر چیز را دربر گرفته (مَنْ بَلَغَتْ إِلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قُدْرَتُهُ)
آن که بندگان از شمردن نعمت هایش ناتوانند (مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ)
آن که آفریدگان به سپاسش نرسند (مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ)
آن که فهم ها بزرگی اش را درنیابند (مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ)
آن که پندارها به ژرفاى هستی اش نرسند (مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ)
آن که بزرگى و بزرگ منشی پوشش اوست (مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ)
که بندگان توان برگرداندن حکمش را ندارند (مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ)
آن که فرمانروایى جز فرمانروایى او نیست (مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ)
آن که عطایى جز عطاى او نیست (مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ)



10 صفت بند 56

آن که نمونه اعلى از آن اوست (مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى)
آن که صفات برتر براى اوست (مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْیَا)
آن که سرانجام و سرآغاز از آن اوست (مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى)
آن که بهشت آسایش از آن اوست (مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَى)
آن که نشانه هاى بزرگ تر از آن اوست (مَنْ لَهُ الْآیَاتُ الْکُبْرَى)
آن که نام هاى نیکوتر از آن اوست (مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى)
آن که فرمان و داورى از آن اوست (مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَ الْقَضَاءُ)
آن هوا و فضا از آن اوست (مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ)
آن که عرش و فرش از آن اوست (مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى)
آن که آسمانهاى برافراشته از آن اوست (مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى)



10 صفت بند 57

درگذرنده (عَفُوُّ)
آمرزنده (غَفُورُ)
شکیبا (صَبُورُ)
ستایش پذیر (شَکُورُ)
مهربان (رَءُوفُ)
مهرورز (عَطُوفُ)
خواسته (مَسْئُولُ)
دوست (وَدُودُ)
پاک (سُبُّوحُ)
منزّه (قُدُّوسُ)



10 صفت بند 58

آن که بزرگی اش در آسمان است (مَنْ فِی السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ)
آن که نشانه هایش در زمین است (مَنْ فِی الْأَرْضِ آیَاتُهُ)
آن که دلایلش در هرچیز است (مَنْ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ دَلائِلُهُ)
آن که شگفتی هایش در دریاست (مَنْ فِی الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ)
آن که گنیجنه هایش در کوه هاست (مَنْ فِی الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ)
آن که آفرینش را آغاز کند سپس بازش گرداند (مَنْ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ)
آن که همه امور به سوى او بازگردد (مَنْ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ)
آن که لطفش را در هر چیز نمایان ساخته (مَنْ أَظْهَرَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ لُطْفَهُ)
آن که آفرینش هر چیز را نیکو پرداخته (مَنْ أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ ءٍ خَلَقَهُ)
آن که توانش در آفریدگان کارگر افتاده است (مَنْ تَصَرَّفَ فِی الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ)



10 صفت بند 59

دوست آن که دوستى ندارد (حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ)
پزشک آن که پزشکى ندارد (طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ)
پاسخگوى آن که پاسخگویى ندارد (مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ)
یار مهربان آن که مهربانى ندارد (شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ)
همراه بی همرهان (رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ)
فریادرس آن که فریادرسى ندارد (مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ)
رهنماى آن که رهنمایى ندارد (دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ)
همدم آن که همدمى ندارد (أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ)
رحم کننده آن که رحم کننده اى ندارد (رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ)
همنشین آن که همنشینى ندارد (صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ)



10 صفت بند 60

کفایت کننده هر که از او کفایت خواهد (کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ)
راهنماى هر که از او راهنمایى جوید (هَادِیَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ)
نگاهبان هر که از او نگاهبانى خواهد (کَالِیَ مَنِ اسْتَکْلاهُ)
رعایت کننده هر که از او رعایت خواهد (رَاعِیَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ)
شفادهنده هر که از او شفا طلبد (شَافِیَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ)
داور هر که از او داورى خواهد (قَاضِیَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ)
بی نیاز کننده هر که از او بی نیازى جوید (مُغْنِیَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ)
وفادار به هر که از او وفا جوید (مُوفِیَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ)
نیرو بخش هر که از او نیرو خواهد (مُقَوِّیَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ)
سرپرست هر که از او سرپرستى خواهد (وَلِیَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ)