پادرس

10 صفت بند 41

آن که آفرید پس متناسب نمود (مَنْ خَلَقَ فَسَوَّى)
آن که اندازه نهاد پس رهنمون شد (مَنْ قَدَّرَ فَهَدَى)
آن که بلا را برگیرد (مَنْ یَکْشِفُ الْبَلْوَى)
آن که زمزمه نهان را بشنود (مَنْ یَسْمَعُ النَّجْوَى)
آن که غرق شدگان را برهاند (مَنْ یُنْقِذُ الْغَرْقَى)
آن که از نابودى رهایى بخشد (مَنْ یُنْجِی الْهَلْکَى)
آن که بیماران را شفا دهد (مَنْ یَشْفِی الْمَرْضَى)
آن که خنداند و گریاند (مَنْ أَضْحَکَ وَ أَبْکَى)
آن که میراند و زنده کند (مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْیَا)
آن که دوگونه مرد و زن آفرید (مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثَى)



10 صفت بند 42

آن که در خشکى و دریا راه اوست (مَنْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیلُهُ)
آن که در کرانه هاى هستى نشانه هاى اوست (مَنْ فِی الْآفَاقِ آیَاتُهُ)
آن که در نشانه هایش برهان روشن اوست (مَنْ فِی الْآیَاتِ بُرْهَانُهُ)
آن که در مرگ آفریدگان قدرت نمایى اوست (مَنْ فِی الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ)
آن که در قبرها پندآموزى اوست (مَنْ فِی الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ)
آن که در رستاخیز فرمانروایى بی حدّ اوست (مَنْ فِی الْقِیَامَةِ مُلْکُهُ)
آن که در حسابرسی اعمال شکوه اوست (مَنْ فِی الْحِسَابِ هَیْبَتُهُ)
آن که در سنجش کردارها داورى اوست (مَنْ فِی الْمِیزَانِ قَضَاؤُهُ)
آن که در بهشت پاداش اوست (مَنْ فِی الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ)
آن که در دوزخ کیفر اوست (مَنْ فِی النَّارِ عِقَابُهُ)



10 صفت بند 43

آن که هراسندگان به درگاه او گریزند (مَنْ إِلَیْهِ یَهْرُبُ الْخَائِفُونَ)
آن که گنهکاران به سوى او پناه برند (مَنْ إِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ)
آن که پشیمانان آهنگ او کنند (مَنْ إِلَیْهِ یَقْصِدُ الْمُنِیبُونَ)
آن که پارسایان به او میل نمایند (مَنْ إِلَیْهِ یَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ)
آن که سرگشتگان به او پناه برند (مَنْ إِلَیْهِ یَلْجَأُ الْمُتَحَیِّرُونَ)
آن که ارادتمندان به او انس گیرند (مَنْ بِهِ یَسْتَأْنِسُ الْمُرِیدُونَ)
آن که شیفتگان به او افتخار کنند (مَنْ بِهِ یَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ)
آن که خطاکاران در عفوش طمع ورزند (مَنْ فِی عَفْوِهِ یَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ)
آن که یقین یافتگان به سوى او آرام گیرند (مَنْ إِلَیْهِ یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ)
آن که توکّل کنندگان بر او توکّل کنند (مَنْ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ)



10 صفت بند 44

دوست داشتنى (حَبِیبُ)
شفابخش (طَبِیبُ)
نزدیک (قَرِیبُ)
دیده بان (رَقِیبُ)
حسابرس (حَسِیبُ)
هراس انگیز (مَهِیبُ [مُهِیبُ])
پاداش ده (مُثِیبُ)
اجابت کننده (مُجِیبُ)
آگاه (خَبِیرُ)
بینا (بَصِیرُ)



10 صفت بند 45

نزدیک تر از هر نزدیک (أَقْرَبَ مِنْ کُلِّ قَرِیبٍ)
محبوب تر از هر محبوب (أَحَبَّ مِنْ کُلِّ حَبِیبٍ)
بیناتر از هر بینا (أَبْصَرَ مِنْ کُلِّ بَصِیرٍ)
آگاه تر از هر آگاه (أَخْبَرَ مِنْ کُلِّ خَبِیرٍ)
شریف تر از هر شریف (أَشْرَفَ مِنْ کُلِّ شَرِیفٍ)
برتر از هر بلند (أَرْفَعَ مِنْ کُلِّ رَفِیعٍ)
تواناتر از هر توانا (أَقْوَى مِنْ کُلِّ قَوِیٍّ)
توانگرتر از هر توانگر (أَغْنَى مِنْ کُلِّ غَنِیٍّ)
بخشنده تر از هر بخشنده (أَجْوَدَ مِنْ کُلِّ جَوَادٍ)
مهربان تر از هر مهربان (أَرْأَفَ مِنْ کُلِّ رَءُوفٍ)



10 صفت بند 46

چیره شکست ناپذیر (غَالِبا غَیْرَ مَغْلُوبٍ)
سازنده ناساخته (صَانِعا غَیْرَ مَصْنُوعٍ)
آفریننده نا آفریده (خَالِقا غَیْرَ مَخْلُوقٍ)
مالک ما مملوک (مَالِکاً غَیْرَ مَمْلُوکٍ)
چیره چیره گی ناپذیر (قَاهِراً غَیْرَ مَقْهُورٍ)
بلندی بخش بلندی ناپذیر (رَافِعاً غَیْرَ مَرْفُوعٍ)
نگهدار بی نگهدار (حَافِظاً غَیْرَ مَحْفُوظٍ)
یارى کننده یارى نشده (نَاصِراً غَیْرَ مَنْصُورٍ)
گواه همیشه حاضر (شَاهِداً غَیْرَ غَائِبٍ)
نزدیک دوری ناپذیر (قَرِیباً غَیْرَ بَعِیدٍ)



10 صفت بند 47

روشنى نور (نُورَ النُّورِ)
روشنی بخش نور (مُنَوِّرَ النُّورِ)
آفریننده نور (خَالِقَ النُّورِ)
گرداننده نور (مُدَبِّرَ النُّورِ)
به اندازه ساز نور (مُقَدِّرَ النُّورِ)
روشنى هر نور (نُورَ کُلِّ نُورٍ)
روشنایى پیش از هر نور (نُورا قَبْلَ کُلِّ نُورٍ)
روشنایى پس از هر نور (نُورا بَعْدَ کُلِّ نُورٍ)
روشنایى بر فراز هر نور (نُورا فَوْقَ کُلِّ نُورٍ)
نورى که همانندش نورى نیست (نُورا لَیْسَ کَمِثْلِهِ نُورٌ)



10 صفت بند 48

آن که عطایش چشمگیر است (مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِیفٌ)
آن که کارش چشم نواز است (مَنْ فِعْلُهُ لَطِیفٌ)
آن که نوازشش پایدار است (مَنْ لُطْفُهُ مُقِیمٌ)
آن که نیکی اش دیرینه است (مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِیمٌ)
آن که سخنش حق است (مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ)
آن که وعده اش راست است (مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ)
آن که گذشتش فراتر از شایستگى است (مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ)
آن که کیفرش داد است (مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ)
آن که یادش شیرین است (مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ)
آن که عطایش همگانى است (مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ)



10 صفت بند 49

آسان ساز (مُسَهِّلُ)
جدایی بخش (مُفَصِّلُ)
دگرگون ساز (مُبَدِّلُ)
هموار کن (مُذَلِّلُ)
فرودآور (مُنَزِّلُ)
عطابخش (مُنَوِّلُ)
فزون ده (مُفْضِلُ)
بسیاربخش (مُجْزِلُ)
امان ده (مُمْهِلُ)
زیبایی آفرین (مُجْمِلُ)



10 صفت بند 50

آن که بینده و دیده نشود (مَنْ یَرَى وَ لا یُرَى)
آن که بیافریده و آفریده نشود (مَنْ یَخْلُقُ وَ لا یُخْلَقُ)
آن که راهنمایى کند و راهنمایى نشود (مَنْ یَهْدِی وَ لا یُهْدَى)
آن که زنده کند و زنده اش نکنند (مَنْ یُحْیِی وَ لا یُحْیَى)
آن که پرسد و پرسیده نشود (مَنْ یَسْأَلُ وَ لا یُسْأَلُ)
آن که خوراند و خوراک نخواهد (مَنْ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ)
آن که پناه دهد و پناه نجوید (مَنْ یُجِیرُ وَ لا یُجَارُ عَلَیْهِ)
آن که داوری کند و بر او داورى نشود (مَنْ یَقْضِی وَ لا یُقْضَى عَلَیْهِ)
آن که فرمان دهد و فرمانش ندهند (مَنْ یَحْکُمُ وَ لا یُحْکَمُ عَلَیْهِ)
آن که نزاده و زاده نشده و براى او همتایى نبوده است (مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ)