پادرس

10 صفت بند 11

توشه ام در سختى (عُدَّتِی عِنْدَ شِدَّتِی)
امیدم در ناگوارى (رَجَائِی عِنْدَ مُصِیبَتِی)
همدمم در وحشت (مُونِسِی عِنْدَ وَحْشَتِی)
همراهم در غربت (صَاحِبِی عِنْدَ غُرْبَتِی)
سرپرستم در نعمت (وَلِیِّی عِنْدَ نِعْمَتِی)
فریادرسم در گرفتارى (غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتِی)
رهنمایم در سرگردانى (دَلِیلِی عِنْدَ حَیْرَتِی)
توانگرى ام در تنگدستی (غَنَائِی عِنْدَ افْتِقَارِی)
پناهم در دماندگى (مَلْجَئِی عِنْدَ ضْطِرَارِی)
مددرسانم در پریشانى (مُعِینِی عِنْدَ مَفْزَعِی)



10 صفت بند 12

داناى نهان ها (عَلامَ الْغُیُوبِ)
آمرزنده گناهان (غَفَّارَ الذُّنُوبِ)
پرده پوش عیب ها (سَتَّارَ الْعُیُوبِ)
غمگسار غم ها (کَاشِفَ الْکُرُوبِ)
دگرگون ساز دلها (مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ)
پزشک قلبها (طَبِیبَ الْقُلُوبِ)
روشنى بخش دلها (مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ)
همدم جان ها (أَنِیسَ الْقُلُوبِ)
گره گشاى اندوه ها (مُفَرِّجَ الْهُمُومِ)
گشایش گر دلتنگی ها (مُنَفِّسَ الْغُمُومِ)



10 صفت بند 13

والا (جَلِیلُ)
زیبا (جَمِیلُ)
کارگشا (وَکِیلُ)
سرپرست (کَفِیلُ)
راهنما (دَلِیلُ)
پذیرا (قَبِیلُ)
گرداننده (مُدِیلُ)
عطابخش (مُنِیلُ)
درگذرنده (مُقِیلُ)
حال گردان (مُحِیلُ)



10 صفت بند 14

رهنماى رهجویان (دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ)
مددرس مددجویان (غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ)
فریادرس فریادکنان (صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ)
پناه پناهندگان (جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ)
ایمنى بخش هراسندگان (أَمَانَ الْخَائِفِینَ)
یاور مؤمنان (عَوْنَ الْمُؤْمِنِینَ)
مهرورز بر خاک نشستگان (رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ)
پناه عصیان گران (مَلْجَأَ الْعَاصِینَ)
آمرزنده گنهگاران (غَافِرَ الْمُذْنِبِینَ)
اجابت کننده دعای بیچارگان (مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ)



10 صفت بند 15

صاحب جود و نیکى (ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ)
صاحب بخش و عطا (ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ)
صاحب امن و امان (ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ)
صاحب قدس و پاکى (ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ)
صاحب حکمت و بیان (ذَا الْحِکْمَةِ وَ الْبَیَانِ)
صاحب رحمت و رضوان (ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ)
صاحب حجّت و برهان (ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ)
صاحب عظمت و سلطان (ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ)
صاحب مهر و پشتیبان (ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ)
صاحب گذشت و غفران (ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ)



10 صفت بند 16

آن که پروردگار همه، اوست (مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که معبود همه، اوست (مَنْ هُوَ إِلَهُ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که آفریننده همه، اوست (مَنْ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که سازنده همه، اوست (مَنْ هُوَ صَانِعُ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که پیش از همه بود (مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که بعد از همه هست (مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که از هر چیز برتر است (مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَیْءٍ)
آن که به همه چیز داناست (مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِکُلِّ شَیْءٍ)
آن که بر هر چیز توانا است (مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ)
آن که او همیشگى است و همه چیز رفتنى است (مَنْ هُوَ یَبْقَى وَ یَفْنَى کُلُّ شَیْءٍ)



10 صفت بند 17

ایمنى بخش (مُؤْمِنُ)
چیره بر همه (مُهَیْمِنُ)
هستى آفرین (مُکَوِّنُ)
دلبر (مُلَقِّنُ)
خرد ربا (مُبَیِّنُ)
سادگى بخش (مُهَوِّنُ)
توان ده (مُمَکِّنُ)
زینت بخش (مُزَیِّنُ)
نمایانگر (مُعْلِنُ)
تقسیم کننده (مُقَسِّمُ)



10 صفت بند 18

آن که در فرمانروایی اش پابرجاست (مَنْ هُوَ فِی مُلْکِهِ مُقِیمٌ)
آن که در پادشاهى اش دیرینه است (مَنْ هُوَ فِی سُلْطَانِهِ قَدِیمٌ)
آن که در شکوهش بزرگ است (مَنْ هُوَ فِی جَلالِهِ عَظِیمٌ)
آن که بر بندگانش مهربان است (مَنْ هُوَ عَلَى عِبَادِهِ رَحِیمٌ)
آن که به هر چیز داناست (مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلِیمٌ)
آن که بر نافرمانان بردبار است (مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ)
آن که بر امیدواران اکرام ورزد (مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ)
آن که در آفرینش حکمت نماید (مَنْ هُوَ فِی صُنْعِهِ حَکِیمٌ)
آن که در حکمتش مهر ورزد (مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ لَطِیفٌ)
آن که در مهرش دیرینه است (مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ قَدِیمٌ)



10 صفت بند 19

آن که جز به فضلش امید نیست (مَنْ لا یُرْجَى إِلا فَضْلُهُ)
آن که جز عفوش خواهش نشود (مَنْ لا یُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ)
آن که جز به نیکى اش چشم ندوزند (مَنْ لا یُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ)
آن که جز از دادش نهراسند (مَنْ لا یُخَافُ إِلّا عَدْلُهُ)
آن که پایدار نماند جز فرمانروایی اش (مَنْ لا یَدُومُ إِلّا مُلْکُهُ)
آن که جز سلطنتش سلطنتى نیست (مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ)
آن که رحمتش همه را فرا گرفته (مَنْ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ رَحْمَتُهُ)
آن که رحمتش بر خشمش پیشى گرفته (مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ)
آن که دانشش همه را فرو گرفته (مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ)
آن که هیچکس همانندش نیست (مَنْ لَیْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ)



10 صفت بند 20

گشاینده اندوه (فَارِجَ الْهَمِّ)
برطرف کننده غم (کَاشِفَ الْغَمِّ)
آمرزنده گناه (غَافِرَ الذَّنْبِ)
پذیرنده توبه (قَابِلَ التَّوْبِ)
آفریننده آفریدگان (خَالِقَ الْخَلْقِ)
راست وعده (صَادِقَ الْوَعْدِ)
وفادار به پیمان (مُوفِیَ الْعَهْدِ)
داناى راز نهان (عَالِمَ السِّرِّ)
شکافنده دانه (فَالِقَ الْحَبِّ)
روزی دهنده بندگان (رَازِقَ الْأَنَامِ)